बिदाईको बेला पाइन मैले हल्लाउन हात यी
खोटो पो छ कि ? कर्म यो मेरो शंका पो लग्यो नी
मनको ईक्षा दैवले हेर्छन भन्थे नी बाबाले
आशिर्बाद दिदा ताकेको पुगोस भन्थिननी आमाले
कोइलीका गीत गुन्जन छाडे वर्षा पो लग्यो कि
दिलको दैलो उघार्नै थियो अग्लो पो लग्यो कि
सन्ध्याको बेला आरति गर्छु इश्वर भाखेर
फर्केर आऊ यात्रा त्यो सकी पिरती साँचेर
सरिता जस्तै उर्लेर आऊ किनारा छुनलाई
आस्था कै भर प-या छु म त बिरह धुनलाई !!
